Die ene student: Habib
Als vluchteling uit Afghanistan hield niks Habib tegen om zijn ambitie waar te maken: bondscoach taekwondo worden. Docent Mariëlle bewondert zijn doorzettingsvermogen én wat Habib op zijn beurt teruggeeft.
AZC
,,In de kleine stacaravan stonden Afghaanse hapjes voor me. Habib had – zo gastvrij als vluchtelingen vaak zijn – samen met zijn huisgenoten wat voor me klaargemaakt. Als jonge docent bezocht ik al mijn NT2-studenten in hun AZC. Vond het belangrijk om te ervaren hoe hun leven eruitzag. Habib deelde een stapelbed met een vreemde, in een piepklein kamertje. En er woonden nóg 4 vluchtelingen in die caravan. Dag in dag uit in andermans adem, soms jarenlang. Ik vond het moeilijk en confronterend om te zien.”
Doorzettingsvermogen
,,Des te meer bewondering had ik voor het doorzettingsvermogen van Habib. Op zijn nachtkastje lag een lijstje met wat hij allemaal wilde bereiken, waaronder bondscoach taekwondo worden.”
„Binnen de klas viel die ontzettende drive me ook op. Habib leefde in Afghanistan al voor de sport, hier in Nederland ging hij voor zijn diploma Sport en Bewegen. Habib zette de klas op z’n kop met zijn spectaculaire taekwondo-sprongen, bracht een geweldige sfeer met zich mee. En stond stevig in zijn schoenen. Als ik hem voor de klas zette en er begonnen wat medestudenten te kletsen, zei hij: ‘Ik ga dit niet 5 keer herhalen, hoor’. Dat is nou lesgeven, complimenteerde ik hem.”
Schril contrast
,,In het begin was Habib euforisch: onderweg naar Nederland had hij al 5 keer dood kunnen gaan, hij heeft het gehaald. Later merkte ik dat het besef kwam. Dat het misschien niet normaal is dat er elke dag mensen om je heen doodgaan.”
„Habib vertelde me dat hij van binnen huilde terwijl hij – op aandringen van zijn huisgenoten – ook eens op de dansvloer van de discotheek in Zevenhuizen stond. Jongeren om hem heen stonden onbezorgd te dansen, terwijl hij bezorgd was of hij überhaupt wel in dit land kon blijven. Dat raakte me ontzettend.”
„Ik probeerde Habib het gevoel te geven dat wij hem de moeite waard vonden. Door de klas mee te nemen naar een sportwinkel bijvoorbeeld, waar ze op kosten van het Alfa-college geschikte sportschoenen mochten uitzoeken. En door later de bezwaarbrief van Habibs advocaat te ondertekenen, toen hem werd verteld het land te moeten verlaten.”
„Het voelde zo onrechtvaardig: Habib gaf al vrijwillig gymlessen op een AZC-basisschool, verzorgde taekwondo-trainingen en sprak goed Nederlands. Gelukkig mocht hij toen definitief blijven.”
Uitgekomen droom
,,Habibs droom kwam uit: hij werd uiteindelijk Nederlands bondscoach teakwondo. Hij heeft nu een eigen teakwondo-school en coachingbedrijf, verzorgt gratis huiswerkbegeleiding aan jongeren en begeleidt jongeren met ernstige gedragsproblemen. Habib is nu zelfs een collega: hij geeft les bij Sport en Bewegen en is mentor bij een Entree-opleiding. Dat maakt me ongelooflijk trots.”
,,Ik ben er van overtuigd dat je met liefde, passie en betrokkenheid bij nieuwkomers als Habib echt een verschil kunt maken. Ik heb ook in het hbo gewerkt, maar ik heb het gevoel dat ik hier meer nodig ben.”
„Een belangrijk onderdeel zijn van iemands nieuwe leven maakt mijn werk heel dankbaar. En ik vind het prachtig om te zien dat Habib zich op zijn beurt ontzettend inzet voor de waarden die ik zelf zo belangrijk vind. Dat maakt voor mij de cirkel rond.”
https://gezinsbode.nl/artikel/739885/die-ene-student-habib.html